Μέσα στα στενά σοκάκια του Πλωμαρίου, λίγα μέτρα από το Αθανασιάδειον καφενείο και πλάι στον ποτάμι, θα βρει κανείς χωμένο το αποστακτήριο του Πιτσιλαδή. Βλέπει κανείς τις παλιές φωτογραφίες στον τοίχο από τα μέσα του περασμένου αιώνα και διερωτάται αν πέρασε έστω και μια μέρα. Η ετικέτα του ούζου η ίδια 65 χρόνια, το ίδιο και το ούζο ένας «κωδικός» και μοναδικός, το ίδιο και το λογότυπο – ο αϊτός – η ατμόσφαιρα μέσα στο εργαστήρι παλιοκαιρίστικη. Δεν υπάρχει ΙSO και τέτοιες ιστορίες, η εξασφάλιση ποιότητας είναι η δουλειά που περνά από τα χέρια του Γιάννη Κλειδαρά του τελευταίου απόγονου της οικογενείας.